LMFAO'yu ilk kez The Crystal Method albümü "Divided by Night"te dinlemiştim. Genelde "Featuring" yapanlar yakın zamanda da kendi albümlerini çıkartırlar. Ya hazırdır albümleri ya da çok başarılı olmuşlardır albüm yaparlar...
LMFAO bana Outkast anımsattı önce. Sonra auto tune efektleri ile Sean Paul'un tripi-bipi tarzı kayıtlarını. Ama albümü dinledikçe fark ettim ki bunlar "Crash" filmi gibi. Biraz iddialı bir benzetme oldu ama En iyi Dans Albümü ödülünü alamazlar. Dinledikçe, şarkılar sanaki müzik ya da ritim düşüyor, yükseliyor da şarkı dönüşüyormuş gibi gelmeeye başladı. Dedim birinci şarkı ne uzunmuş, meğer üçüncü şarkıdaymışız... Akademinin çok sevdiği birbirine mikslenmiş tarzda bir albüm bu da. Ama müzik değişiyor hafif o kadar. Bol bol küfür ve argo da var.
Ciks tabir edilen havalı parti albümlerinden. Gözlerini kapatıp Paris Hilton ile disko topu altında dans ettiğinizi hayal edebilirisiniz. Sonra kalçasına bir şaplak atıp onu Jennifer Lopez ile değiştirebilirsiniz... :-D gerçi o artık iki çocuklu anne ama aklıma ciks isimler gelmedi, neyse...
Missy Elliott'ın "Lose Control" kaydı gibi "dınının" meleodileri, Benny Benassi tarzı elektro tınıları, popüler şarkılara dokundurma/benzetme, aynı benzer tınılar burda da var. "Ayo Tecnology" gibi mesela.
Çok hoş bir parti albümü. Evet, aday olması çok doğal. Ama çok iyi albüm değil. Bağımsız ve güzel bir iş. "Tak teybe, başla dans etmeye" tarzında bir albüm.
Pet Shop Boy'un "Yes" albümü de pek iyi değil. "One Love"u da, ben beğenmedim; çok iyi değil. Favorim kesinlikle "Divided by Night". Hem yenilikçi, hem cesur, hem çok iyi bir elektronik albüm.
