Danny Boyle \ 127 Hours

Beklediğimin aksine (aksiyon, macera ve daha çok görsel) daha karamsar, klasfobik ve sıkıntılı geçen bir film. Ama güzel. Yer yer "flashback" şeklinde eskilr ile hesaplaşmalar, yalnızlığın vermiş olduğu paranoya hissi ve en sonundaki "kurtulma" isteği dikkat çekiciydi. James Franco fena değil. Çokta iyi değil ama. Orta halli bir film. Filmin çoğunda 3şert gösterilmesi ve hızlı yaşamı bana hep Madonna \ Ray of Light vidyosunu anımsattı. Müzikler hoş. Dido'nun sonunda şarkısı ile gerginliğinizi, biraz huzura bırakıyorsunuz. Aşırı benciliiğin ve dikkatsizliğin nelere sonuç verebileceğini ve hayatın nasıl basit şeyler için var olunabildiğini hatırlatıyor. Puan 3/5.