Orumcek agindaki kiz kitabi icin yorum:
19 mart 2016.
Su anda sayfa 175'e geldim. Tr tercumeye gore; bu kitabi yazan yazar oldukca populer biri olmak icin ya da populer bir hikaye yaratabilmek icin heyecanla (heyecan dolu bir aclikla) hikaye/yi anlatiyor. Hikaye oldukca agir ilerleyip, farkli farkli karakterlerden az az anlatarak, birden bunlari bir (mutlak, on gorulebilir bir noktada) ortak olayda bir araya getirmeye calisiyor. Begenim sifir. Kurgu istedigim gibi degil. Eski kitaplardaki okurken aldigim keyif yok. [Eski kitapta okurken yag gibi kayan hikaye, harika kurgu yok. Bu kitaptaki kurgu zorlayici, bir olay; bir kac karakter ile birlikte hareketlendirilip, sahlanmaya calisiliyor ama maalesef sismeye calisan bir balon gibi yerinde sayiyor.] Mikael karakteri eski izlenimini uyandirdi. Lisbeth olmamis. Cok agir ve karanlik. Erika normal. Harriet ve Vagnar ailesi eskiden animsatma diye yer verilmis, gereksiz dahil edilmis. En buyuk problem ucuncu kitap ile biten Lisbeth'in macerasi ve babasi ile sorunu ve devlet davasi sonrasinda ne olabilir sorusu icin yeniden canladirma yaratip bir macera kurulamak cok, cok sacma. Ucuncu kitabi cok zoraki ve sikilarak okumustum. Ikinci kitabin verdigi inanilmaz harika kurgu ve hikaye anlatimimdan sonra ucuncu kitap beni cok germis ve hayal kirikligina ugratmisti. Fakat dorduncu kitap ucunku kitapdan da kotu. En azindan sayfa 175'e kadar ki kisim boyle.
